افزايش سن با تحليل رفتن بافت هاي پوستي صورت و ايجاد چين و چروک سطحي يا عميق همراه است. عده اي صرفاً براي جوانسازي صورت و رفع چين و چروک هاي موجود بر روي پوست، به تزريق ژل روي مي آورند. اما عده اي، براي حجيم سازي نواحي از صورت مانند لبها، گونه ها، ايجاد زاويه فک و برجسته سازي چونه نيز از ژل ها استفاده مي کنند. بنابراين انگيزه تزريق ژل براي هر فرد متفاوت است. لازم به ذکر است که کلمه ي ژل، به جاي عبارت فيلر (يا پرکننده) در ايران استفاده مي شود و ااماً تمامي اين مواد خاصيت ژلاتين گونه ندارند، اما به صورت معمول ما نيز به اين پر کننده ها و حجم دهنده ها ژل مي گوييم.
ژل ها به دليل حجم دادن و جوانسازي صورت، از مدتها پيش مورد استقبال قرار گرفته اند. حال پرسش اين است که به چه دليلي استفاده از ژل، طرفداران زيادي پيدا کرده است. ژل ها به دليل ارزان بودن و داشتن عوارض کمتر، نسبت به روش هاي تهاجمي از طرفداران بيشتري برخوردار هستند. رسيدن به نتيجه سريع و مطلوب، بدون مراقبت و نقاهت، جزو نتايج مطلوب تزريق ژل است. موقتي بودن ژل نيز، براي برخي از افراد جزو مزاياي ژل محسوب مي شود. به اين صورت که اگر از نتيجه جراحي رضايت کامل نداشته باشند بعد از شش ماه الي يک سال به حالت اوليه باز مي گردد.
ژل ها به سه دسته ي موقت، نيمه موقت و دائم تقسيم بندي مي شوند.
ژلهاي موقت از جنس کلاژني هستند. مانند هيالورونيک اسيدها که به طور ذاتي در بدن افراد وجود دارند و بعد از مدتي جذب مي شوند.
ژلهاي نيمه موقت که ساختار کلسيم هيدروکسي آپاتيد دارند و به مدت طولاني تري جذب مي شوند و امکان ايجاد گلوله هاي ريز، بعد از گذشت زمان در اين ژل ها وجود دارد.
ژلهاي دائمي که امروزه کاربرد زيادي ندارند و به مرور زمان باعث ايجاد تورم هاي زيادي در صورت مي شوند. اين دسته از ژلها غيرقابل جدب اند و به دليل مشکلات زيادي که ايجاد کرده اند از جمله عفونت، عوارضي حاوي تورم و تغيير رنگ ديگر مورد استفاده قرار نمي گيرند. که از جمله ژل هاي دائم مي توان به ژل پاژ اشاره کرد که ساختار پلاستيکي دارد.
ژل هاي هيالورونيک اسيد جزو ژل هاي موقت هستند. هيالورونيک اسيد به طور طبيعي در بدن انسانها وجود دارد و استفاده از آن نه تنها براي بدن مضر نيست بلکه با جذب کردن آب به سطح زيرين پوست، سبب جوانسازي و شادابي پوست مي گردد. همچنين اسيد هيالورونيک عملکردي مشابه با اسفنج دارد که وظيفه ي آبرساني به بافت هاي زيرين را برعهده مي گيرد. با افزايش سن مقدار هيالورونيک اسيد موجود در بدن انسان کاهش پيدا مي کند آبرساني به بافت هاي زيرين کمتر انجام مي شود و به همين دليل سبب ايجاد چين و چروک ها و شُلي پوست مي شود. بنابراين تزريق اسيد هيالورونيک موجب آبرساني بيشتر شده و جوانسازي را به همراه دارد.
ژل هاي اسيد هيالورونيک، بنابر ساختار مولکولي انواع گوناگوني دارند. کاربرد آنها در نواحي مختلف صورت متفاوت است. ژل هاي ريز مولکولي براي تزريق در نقاطي با عمق کمتر کاربرد دارند. مانند زير چشم ها. اين ژل ها براي تزريق با عمق بيشتر کارکرد مناسبي ندارند. ژل هاي درشت مولکولي براي نقاط با عمق زياد مانند خط خنده و يا زاويه فک، چانه و گونه کاربرد بهتري دارند. همچنين بايد اشاره کرد که نحوه تزريق نيز در ژل هاي اسيد هيالورونيک با توجه به ساختار مولکولي متفاوت است. برخي از ژل ها دقيقا زير پوست و به صورت سطحي تزريق مي شوند، اما برخي از ژل ها در عمق بيشتر و روي استخوان و به صورت عميق تزريق مي شوند. بايد توجه داشت که به هيچ عنوان ژل ها با ساختار مولکولي درشت نبايد به قسمت هاي سطحي (مثلا زير چشم ها) تزريق شود. زيرا به صورت برجستگي هاي سفيدي نمايان خواهد شد.
ژل هاي پاژ دسته اي از ژل هاي دائمي هستند که واکنش هاي متفاوتي دارند. برخي از اين ژل ها، کمتر نسبت به بافت مي چسبند و راحت تر مي شود آنها را تخليه کرد و تورم هاي کمتري در بافت ايجاد مي کنند. اين ژل ها موجب بروز کيست در بافت صورت مي شوند و اين کيست ها حاوي امکان خطرناک جا به جايي و پخش شدن در اثر فشار يا ضربه هستند. ژل هاي حجم دهنده اي نيز مانند ژل هاي آکوا آميد هستند که در دسته ژل هاي پاژ قرار دارند، موجب بروز تورم زيادي مي شوند و گاهي رگ هاي خوني را گشادتر مي کنند. همچنين داراي چسبندگي شديدتري به بافت صورت هستند و تخليه اين دسته از ژل ها به دليل ميزان چسبندگي بالا، تخليه اين دسته از ژل ها دشوارتر است البته لازم به ذکر است که اين ژلها قابليت جابجايي در بافت صورت ندارند.
منبع : سايت دکتر اکبر بيات
درباره این سایت